بنای سی و سه پل در سال 1011 هجری قمری در دوره سلطنت شاه عباس اول صفوی ، توسط سردار الله وردی خان اوندیلادزه گرجی ساخته شد که یکی از شاهکارهای معماری در این دوره میباشد و به نام بانی آن یعنی پل الله وردی خان نیز خوانده میشود. در آن دوران ، ارامنه مراسم های مختلفی از جمله آبریزان یا آب پاشان را هر ساله در 13 تیرماه و همچنین مراسم جشن خاج‌شویان را روز سیزدهم ماه ژانویه در کنار سی‌وسه‌پل برگزار می‌کردند.
این پل با طولی برابر حدود 300 متر و عرضی حدود 14 متر طولانی ترین پلی است که برروی رودخانه زاینده رود برای اتصال شمال و جنوب اصفهان ساخته شده است . پایه آن از مصالحی چون سنگ و آهک تشکیل شده است و در قسمت های بالای آن از آجر و گچ استفاده شده است .
طاق نماها و ورودی های سی و سه پل که محل عبوره پیاده را از سواره جدا میکند یکی از نکات قابل توجه این پل میباشد .در طرفین پل دو گذرگاه مسقف وجود دارد که مخصوص پیاده ها میباشد. تمام دهانه های پل به قسمت زیرین آن متصل است و راه دارد . گردشگران نیز قسمت پایینی آن را به دلیل هوای خنک و مطبوع برای استراحت و لذت بردن از نمای زنده رود برمیگزینند.
پل الله وردی خان چهار باغ را به دو قسمت چهارباغ عباسی و چهارباغ بالا تقسیم میکند و همچنین این دو خیابان چهارباغ را به هم ارتباط میدهد. این پل که در گذشته دارای 40 چشمه بوده هم اکنون تنها دارای سی و سه چشمه میباشد و و هفت چشمه آن بسته شده اند.
سی و سه چشمه و چهار باغ و جلفا و زاینده رودر و پل شاه عباسی از نامهای دیگر این پل میباشد. این اثر تاریخی و ارزشمند در سال 1310 به شماره ثت 110 به عنوان آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
